Het is weer zo’n avond. Zondag, twaalf over zeven, geschrobd, gescrubd, geschoren, geplukt. Kamer gestoft en gelucht, een schoon bed en schone pyjama. Een avond waar ik zoveelste laagje van verzorging op smeer, een lichaam dat is uitgerust en een hoofd dat voldoening voelt. Een waarop ik een boek uitlas bij oma in de stoel, de zon mijn lichaam liet verwarmen en waar woorden uit mijn vingers stroomden en ik ze niet tegenhield. Vol lijstjes met namen wie zo lief zijn mijn manuscript te willen lezen, de gekste ideeën die ik ooit wil uitvoeren, wat ik niet mag vergeten dat ik in mijn twintigste levensjaar heb geleerd, citaten die me niet meer loslaten. Met plant die ik alweer vergeet water te geven en een bril die ik twee keer op de grond laat kletteren na te hebben gezegd dat ik eigenlijk een nieuwe wil.
Lees meer »